DAG 32

Vandaag staan we een uur vroeger op, want de slechte weg, brengt ons niet zoveel kilometers verder. Tegen 25km/u hobbelen en bobbelen we langs de rivier verder. De ene moment over de steentjes, de andere keer over halve stukken asfalt die er nog zijn overgebleven, maar soms ook door stoffig roodkleurig zand. Door al de slechte wegen, hebben we al eens een slecht contact en gaat de raam aan de passagierskant soms niet meer open of dicht. Ik hoor een gek geluid aan de auto. De rechtse vering heeft te hard geleden onder de slechte wegen. Ik weet wat wij vanavond gaan doen en dat is niet rustig in een stoeltje zitten! De weg brengt ons door een prachtig berglandschap met een kolkende rivier, smalle weggetjes en hier en daar een besneeuwde bergtop. Hier en daar schrikken we wel van de borden waarop staat dat er landmijnen verborgen zitten. We klimmen naar 3200 meter en het wordt stilaan tijd om mijn trui boven te halen. De ezeltjes worden stilaan ingeruild voor wilde paarden. Kinderen juichen ons toe langs de weg. Helaas zijn er ook die met stenen naar de auto’s gooien. Waterstroompjes lopen over de weg met hier en daar ook prachtige watervallen. Na een tijdje laten we de modderkleurige rivier achter ons en krijgen we in de plaats een hevige turkoois kleurige rivier. Een beetje te wild om te zwemmen, tenzij ik wil raften op mijn flamingo. We passeren een groot bord met daarop: ” I LOVE TAJIKSTAN”. We halen onze vlag boven met daarop al onze sponsors. Bedankt Glenco, Garage Vanderheyden, Koken & Co, Visadesk, Slagerij Beyens, Bright Square, Beyond the horizon, Caers verzekeringen, BS – IT, Joy King, Hus Hak 5, Arcus, Soulstones, COP gereedschappen & ijzerwaren, Camping & Adventure, de 4 seizoenen, bakkerij Rafaël, t-tev bvba, Sandvik, Belzona, CQC, Peters nachtrit, BRU en METRO voor jullie sponsoring! Mede dankzij jullie zijn wij nu al in Tajikistan geraakt! Wanneer we iets verder rijden zien we de modderkleurige rivier terug, die nu nog de ene scheiding is met Afghanistan. Een brug loopt naar de overkant, maar we gaan passen deze keer. Al zou ik daar wel snel mijn voetje eens willen opzetten en terugkomen. We rijden verder en komen een bord tegen waarop Historical City staat. Helaas is daar weinig van te zien. Op het einde zie ik een soort omheining van de weg met stalen kabels. Papa, hier is het tijd voor een slotje! 38.45072, 70.83876 zijn de coördinaten waar jij met mijn sleuteltje mag gaan zoeken. Wie zoekt die vindt! Ik wou er nog iets lekkers bijleggen, maar dat is waarschijnlijk vervallen tegen dat jij hier bent! Geniet van je zoektocht! TIP: Zoek aan de achterkant van de betonblok! En zo gaat onze weg verder tussen de prachtige bergen, de spelende kinderen, de werkende vrouwen en langs de nog steeds kolkende modderkleurige rivier!