DAG 34

Na een koud nachtje, maar met een lekker warme slaapzak van Camping & Adventure worden we wakker. We willen graag de hot spring van Garm Chashma gaan bezoeken, die op enkele kilometers verder ligt. Aan de inkom scheiden onze wegen, want mannen en vrouwen gaan niet bij elkaar. Dan hebben we foto’s van beide kanten! Wanneer ik aan de hot spring kom, is foto’s nemen duidelijk geen optie. Een stuk of dertig blote vrouwen zitten zich met iets in te smeren, in de hotspring of gewoon aan de kant te kijken. Dit was nu wel alles behalve hetgeen dat ik had verwacht! We rijden verder langs de Wakhan Valley tot we een geschikt plaatsje vinden om een lekker eitje klaar te maken als ontbijt. Onze buikjes terug goed vol gaan we verder. Het doet raar te weten dat Afghanistan zo dichtbij is en dat je er toch niet in kan zonder risico’s! Af en toe zwaaien we dan maar eens naar mensen aan de overkant. Kleine jongetjes dwalen rond alsof ze niets om handen hebben. Van anderen wordt verwacht dat ze al van kleins af aan mee werken op het veld. Één jongetje heeft een van ijzerdraad gemaakte stang met twee wieltjes aan. En wanneer je een ballon geeft aan de kindjes, kunnen ze niet over van geluk. Mannen en kinderen lopen voorovergebogen door de grote hoeveelheid gras die ze op hun rug dragen. En wanneer zij het niet doen, is er wel een ezeltje te vinden in de buurt. We worden vaak gevraagd om te stoppen onderweg, maar uit veiligheid doen we dit niet. Ik denk dat het vaak ook is voor een lift, maar door plaatsgebrek, kunnen we die niet geven. Het landschap verandert stilaan in een meer en meer groene omgeving. Het is enorm hoe mooi verzorgd alles is. Ik wil dan ook niet weten hoe hard de mensen hier moeten werken. Waar we nog goede weg hadden, is alles nu verandert in gravel en geribbelde weg, met hier en daar nog wat los zand erbij. Op weg naar één van de forten horen we plots een Belg iets door de raam roepen van de auto. Het is leuk na zo’n lange tijd nog eens een Belg te horen! Vrouwen zijn helemaal tot hun ogen ingepakt met stof als bescherming tegen de zon en misschien ook ongedierte. Het is ongelooflijk hoe mooi alles verzorgd is! Het laatste stuk van de Wakhan Valley staat op het programma. Een bergweg die behoorlijk de hoogte in gaat! Soms is het serieus gas geven om boven te geraken. Wanneer we aan de rivier halt houden om foto’s te trekken en een andere auto voor te laten, draaien enkele Belgen hun raampje open en stappen vervolgens uit! Die kunnen we niet laten gaan alvorens ze iets op de auto hebben geschreven! Op een weg waar we amper verkeer hebben gezien, twee keer Belgen tegenkomen is toch wel uniek. We laten het stukje België achter ons en vervolgen onze weg. Deze keer niet met auto’s als tegenliggers, maar wel een kudde schapen en geiten en enkele zwaar geladen ezeltjes. Langs watervallen, kleine riviertjes en hobbelige wegen vervolgen we onze weg. Plots zien we twee kamelen wandelen in de verte en niet veel later zien we er een stuk of tien aan de Afghaanse kant. Met zicht op de bergen van Pakistan die boven die van Afghanistan uitsteken, rijden we verder. We moeten stoppen aan de controlepost. Één militair verdwijnt met onze paspoorten, een andere blijft staan. Ook al ben ik niet voor geweren, ziet dit van hem er toch cool uit! Een andere militair komt er aan en begint te spelen met de lader van het geweer. De andere laat hem vervolgens bijna vallen! Goed bezig mannen! Hij vraagt of ik sigaretten heb, maar ik zeg dat ik hem enkel coca cola kan bieden. Hij moet lachen. Iets later krijgen we onze paspoorten terug en kunnen we verder. Het begint ondertussen goed donker te worden en we proberen te zoeken naar een plaats om te slapen. De weg is slecht en de hevig schijnende maan zet ons nog eens zo hard in de schijnwerper. Het is ijskoud, want we zitten nu ook op 4386m hoog. Nog snel iets eten en dan kruip ik met mijn T-shirt met lange mouwen, mijn twee dikke truien en een zakje dat warm wordt in mijn slaapzak. Glenn ook helemaal ingeduffeld zijn we klaar om te koude nacht te trotseren, of dat hopen we toch!